| 1 | Zult gij voor den ouden leeuw roof jagen, of de graagheid der jonge leeuwen vervullen? |
| 2 | Als zij nederbukken in de holen, en in den kuil zitten, ter loering? |
| 3 | Wie bereidt de raaf haar kost, als haar jongen tot God schreeuwen, als zij dwalen, omdat er geen eten is? |
| 4 | Weet gij den tijd van het baren der steengeiten? Hebt gij waargenomen den arbeid der hinden? |
| 5 | Zult gij de maanden tellen, die zij vervullen, en weet gij den tijd van haar baren? |
| 6 | Als zij zich krommen, haar jongen met versplijting voortbrengen, haar smarten uitwerpen? |
| 7 | Haar jongen worden kloek, worden groot door het koren; zij gaan uit, en keren niet weder tot dezelve. |
| 8 | Wie heeft den woudezel vrij henengezonden, en wie heeft de banden des wilden ezels gelost? |
| 9 | Dien Ik de wildernis tot zijn huis besteld heb, en het ziltige tot zijn woningen. |
| 10 | Hij belacht het gewoel der stad; het menigerlei getier des drijvers hoort hij niet. |
| 11 | Dat hij uitspeurt op de bergen, is zijn weide; en hij zoekt allerlei groensel na. |
| 12 | Zal de eenhoorn u willen dienen? Zal hij vernachten aan uw kribbe? |
| 13 | Zult gij den eenhoorn met zijn touw aan de voren binden? Zal hij de laagten achter u eggen? |
| 14 | Zult gij op hem vertrouwen, omdat zijn kracht groot is, en zult gij uw arbeid op hem laten? |
| 15 | Zult gij hem geloven, dat hij uw zaad zal wederbrengen, en vergaderen tot uw dorsvloer? |
| 16 | Zijn an u de verheugelijke vleugelen der pauwen? Of de vederen des ooievaars, en des struisvogels? |
| 17 | Dat zij haar eieren in de aarde laat, en in het stof die verwarmt. |
| 18 | En vergeet, dat de voet die drukken kan, en de dieren des velds die vertrappen kunnen? |
| 19 | Zij verhardt zich tegen haar jongen, alsof zij de hare niet waren; haar arbeid is te vergeefs, omdat zij zonder vreze is. |
| 20 | Want God heeft haar van wijsheid ontbloot, en heeft haar des verstands niet medegedeeld. |
| 21 | Als het tijd is, verheft zij zich in de hoogte; zij belacht het paard en zijn rijder. |
| 22 | Zult gij het paard sterkte geven? Kunt gij zijn hals met donder bekleden? |
| 23 | Zult gij het beroeren als een sprinkhaan? De pracht van zijn gesnuif is een verschrikking. |
| 24 | Het graaft in den grond, en het is vrolijk in zijn kracht; en trekt uit, den geharnaste tegemoet. |
| 25 | Het belacht de vreze, en wordt niet ontsteld, en keert niet wederom vanwege het zwaard. |
| 26 | Tegen hem ratelt de pijlkoker, het vlammig ijzer des spies en der lans. |
| 27 | Met schudding en beroering slokt het de aarde op, en gelooft niet, dat het is het geluid der bazuin. |
| 28 | In het volle geklank der bazuin, zegt het: Heah! en ruikt den krijg van verre, den donder der vorsten en het gejuich. |
| 29 | Vliegt de sperwer door uw verstand, en breidt hij zijn vleugelen uit naar het zuiden? |
| 30 | Is het naar uw bevel, dat de arend zich omhoog verheft, en dat hij zijn nest in de hoogte maakt? [ (Job 39:31) Hij woont en vernacht in de steenrots, op de scherpte der steenrots en der vaste plaats. ] [ (Job 39:32) Van daar speurt hij de spijze op; zijn ogen zien van verre af. ] [ (Job 39:33) Ook zuipen zijn jongen bloed; en waar verslagenen zijn, daar is hij. ] [ (Job 39:34) En de HEERE antwoordde Job, en zeide: ] [ (Job 39:35) Is het twisten met den Almachtige onderrichten? Wie God bestraft, die antwoorde daarop. ] [ (Job 39:36) Toen antwoordde Job den HEERE, en zeide: ] [ (Job 39:37) Zie, ik ben te gering; wat zou ik U antwoorden? Ik leg mijn hand op mijn mond. ] [ (Job 39:38) Eenmaal heb ik gesproken, maar zal niet antwoorden; of tweemaal, maar zal niet voortvaren. ] |
