| 1 | EN Hy het vir my gesê: Mensekind, staan op jou voete, dat Ek met jou kan spreek. |
| 2 | En die Gees het in my gekom sodra Hy met my gespreek het, en my op my voete laat staan; en ek het Hom gehoor wat met my gespreek het. |
| 3 | Hy sê toe vir my: Mensekind, Ek stuur jou na die kinders van Israel, na die opstandige nasies wat teen My opgestaan het; hulle en hul vaders het teen My oortree tot hierdie selfde dag toe. |
| 4 | En die kinders is hard van aangesig en verstok van hart. Ek stuur jou na hulle, en jy moet vir hulle sê: So spreek die Here HERE! |
| 5 | Maar of hulle nou al luister of nie — want hulle is ’n wederstrewige huis — hulle sal moet erken dat daar ’n profeet in hulle midde gewees het. |
| 6 | En jy, mensekind, wees nie vir hulle of vir hulle woorde bevrees nie, omdat distels en dorings by jou is, en jy by skerpioene woon; wees nie bevrees vir hulle woorde en wees voor hulle aangesig nie verskrik nie, want hulle is ’n wederstrewige huis. |
| 7 | Maar jy moet hulle my woorde verkondig, of hulle al luister of nie; want hulle is wederstrewig. |
| 8 | Maar jy, mensekind, luister na wat Ek jou sê; wees nie wederstrewig soos die wederstrewige huis nie; maak jou mond wyd oop, en eet wat Ek jou gee. |
| 9 | Toe kyk ek, en daar was ’n hand na my toe uitgesteek, en daarin ’n boekrol! |
| 10 | En Hy het dit voor my uitgesprei; en dit was beskrywe op die voor- en agterkant, en daarop was geskrywe klaagliedere en gesug en wee. |
