| 1 | Alef. EK is die man wat ellende gesien het deur die roede van sy grimmigheid. |
| 2 | My het Hy gelei en laat wandel in duisternis sonder lig. |
| 3 | Ja, altyd weer draai Hy die hele dag sy hand teen my. |
| 4 | Bet. Hy het my vlees en my vel laat wegteer, my gebeente verbreek. |
| 5 | Hy het my met ’n bouwerk omsingel van gif en moeite. |
| 6 | Hy het my in donker plekke laat sit soos die wat lankal dood is. |
| 7 | Gimel. Hy het my toegemuur, sodat ek nie kan uitkom nie, my koperboeie swaar gemaak. |
| 8 | Al skreeu ek ook en al roep ek om hulp, Hy laat my gebed onverhoord. |
| 9 | Hy het my weë toegemuur met gekapte klip, my paaie onbegaanbaar gemaak. |
| 10 | Dalet. Hy is ’n beer wat my voorlê, ’n leeu in skuilplekke. |
| 11 | Hy het my weë laat wegdraai en my verskeur, my tot ’n woesteny gemaak. |
| 12 | Hy het sy boog gespan en my as ’n teiken vir die pyl opgestel. |
| 13 | He. Hy het die pyle uit sy pylkoker in my niere laat ingaan. |
| 14 | Ek het ’n belagging geword vir my hele volk, hulle spotlied die hele dag. |
| 15 | Hy het my met bitter kruie versadig, my genoeg wildeals laat drink. |
| 16 | Wau. En Hy het my die tande op gruisklippertjies laat stukkend byt, my in die as neergedruk. |
| 17 | En U het my siel van die vrede verstoot, ek het die goeie vergeet. |
| 18 | Ja, ek het gesê: My roem het vergaan en my hoop op die HERE. |
| 19 | Sajin. Dink aan my ellende en my omswerwing, aan die wildeals en die gif. |
| 20 | As my siel terdeë daaraan dink, buig hy hom neer in my. |
| 21 | Dit sal ek ter harte neem, daarom sal ek hoop: |
| 22 | Get. dit is die goedertierenhede van die HERE dat ons nie omgekom het nie, want sy barmhartighede het geen einde nie; |
| 23 | hulle is elke môre nuut; u trou is groot. |
| 24 | Die HERE is my deel, sê my siel, daarom sal ek op Hom hoop. |
| 25 | Tet. Goed is die HERE vir die wat op Hom hoop, vir die siel wat Hom soek. |
| 26 | Dit is goed om in stilheid te hoop op die hulp van die HERE. |
| 27 | Dit is goed vir ’n man dat hy die juk in sy jeug dra. |
| 28 | Jod. Laat hom eensaam sit en swyg, as Hy hom dit opgelê het. |
| 29 | Laat hy sy mond in die stof steek — miskien is daar hoop! |
| 30 | Laat hy die wang gee vir die wat hom slaan, laat hy genoeg kry van smaad. |
| 31 | Kaf. Want die Here sal nie vir ewig verstoot nie. |
| 32 | Maar as Hy bedroef het, ontferm Hy Hom na die grootheid van sy goedertierenhede; |
| 33 | want nie van harte verdruk of bedroef Hy die mensekinders nie. |
| 34 | Lamed. Dat hulle al die gevangenes van die aarde onder hul voete vertrap, |
| 35 | dat hulle die reg van ’n man verdraai voor die aangesig van die Allerhoogste, |
| 36 | dat hulle ’n mens onregverdig behandel in sy regsaak — het die HERE dit nie gesien nie? |
| 37 | Mem. Wie spreek daar, en dit gebeur? Het die Here dit nie beveel nie? |
| 38 | Gaan uit die mond van die Allerhoogste nie kwaad sowel as goed nie? |
| 39 | Wat klaag ’n mens in sy lewe? Laat elkeen klaag oor sy sondes. |
| 40 | Noen. Laat ons ons weë naspeur en deursoek en ons tot die HERE bekeer; |
| 41 | laat ons ons hart saam met die hande ophef tot God in die hemel en sê: |
| 42 | Óns het oortree en ons was wederstrewig — Ú het nie vergewe nie. |
| 43 | Samek. U het U in toorn gehul en ons agtervolg, U het gedood sonder verskoning. |
| 44 | U het Uself in ’n wolk gehul, sodat daar geen gebed kon deurdring nie; |
| 45 | U het ons ’n uitvaagsel en ’n wegwerpsel onder die volke gemaak. |
| 46 | Pe. Al ons vyande het hulle mond teen ons oopgerek; |
| 47 | skrik en kuil het ons deel geword, ondergang en verbreking. |
| 48 | My oog loop af in waterstrome oor die verbreking van die dogter van my volk. |
| 49 | Ajin. My oog vloei rusteloos weg sonder ophou, |
| 50 | totdat die HERE uit die hemel neersien en aanskou. |
| 51 | My oog gee my pyn oor al die dogters van my stad. |
| 52 | Sade. Hulle het my soos ’n voël rondgejaag, die wat sonder oorsaak my vyande is; |
| 53 | hulle het my lewe in ’n kuil tot niet gemaak en klippe op my gegooi. |
| 54 | Water het oor my hoof gestroom, ek het gesê: Dit is klaar met my! |
| 55 | Kof. Ek roep u Naam aan, HERE, uit die onderste kuil. |
| 56 | U hoor my stem; verberg u oor nie vir my ontboeseming, vir my hulpgeroep nie. |
| 57 | U kom nader die dag as ek U aanroep, U sê: Wees nie bevrees nie! |
| 58 | Resj. U, Here, verdedig my regsaak, U verlos my lewe. |
| 59 | U sien, HERE, my verdrukking; verskaf my tog reg. |
| 60 | U sien al hulle wraaksug, al hulle planne teen my. |
| 61 | Sjin. U hoor hulle smaadrede, HERE, al hulle planne teen my, |
| 62 | die lippe van my teëstanders en hulle bedenksels die hele dag teen my. |
| 63 | Aanskou tog hulle sit en hulle opstaan, ek is hulle spotlied. |
| 64 | Tau. U sal hulle vergeld vir wat hulle gedoen het, HERE. |
| 65 | U sal hulle gee verblinding van hart, u vervloeking oor hulle. |
| 66 | U sal hulle in toorn vervolg en hulle verdelg van onder die hemel van die HERE uit. |
