1 | DIE wysheid van die vroue bou die huis, maar die sotheid breek dit met eie hande af. |
2 | Wie in sy opregtheid wandel, vrees die HERE; maar hy wat verkeerd is in sy weë, verag Hom. |
3 | In die mond van die sot is ’n roede vir sy trots, maar die lippe van die wyse bewaar hulle. |
4 | Waar geen beeste is nie, is die krip leeg, maar deur die krag van die os is die inkomste baie. |
5 | ’n Betroubare getuie lieg nie, maar ’n valse getuie strooi leuens uit. |
6 | Die spotter soek wysheid, en dit is nie daar nie; maar vir die verstandige is kennis maklik. |
7 | Gaan weg voor ’n dwase man, want jy het daar niks gemerk van die lippe van kennis nie. |
8 | Die wysheid van die skrandere is om sy weg te verstaan, maar die sotheid van die dwase is bedrog. |
9 | Die skuldoffer spot met die dwase, maar tussen die opregtes is daar welwillendheid. |
10 | Die hart ken sy eie verdriet, en in sy blydskap kan ’n ander hom nie meng nie. |
11 | Die huis van die goddelose word verdelg, maar die tent van die opregtes bloei. |
12 | Daar is ’n weg wat vir ’n mens reg lyk, maar die einde daarvan is weë van die dood. |
13 | Ook onder gelag kan die hart pyn ly, en die einde van so ’n blydskap is bekommernis. |
14 | Uit sy eie wandel word die verkeerde van hart versadig, maar die goeie man uit syne. |
15 | Die eenvoudige glo elke woord, maar die skrandere let op sy voetstappe. |
16 | Die wyse vrees en wyk af van die kwaad, maar die dwaas bruis op en is vol selfvertroue. |
17 | Wie kortgebonde is, begaan sotheid; en ’n slinkse man word gehaat. |
18 | Die eenvoudiges verkry sotheid as ’n erfenis, maar die skranderes word met kennis gekroon. |
19 | Die slegtes moet buig voor die goeies, en die goddelose by die poorte van die regverdige. |
20 | Die arme word selfs deur sy naaste gehaat, maar die vriende van die ryke is talryk. |
21 | Wie sy naaste verag, doen sonde; maar hy wat medelyde het met die ellendiges, hy is gelukkig. |
22 | Verdwaal hulle nie wat onheil bewerk nie? Maar liefde en trou is vir die wat die goeie bewerk. |
23 | In enige moeitevolle arbeid is voordeel, maar praatjies is net tot gebrek. |
24 | Die kroon van die wyse is hulle rykdom, die sotheid van die dwase bly sotheid. |
25 | ’n Betroubare getuie red lewens, maar hy wat leuens uitstrooi, is bedrog. |
26 | In die vrees van die HERE lê ’n sterk sekerheid, ook vir die kinders van ’n sodanige sal daar ’n toevlug wees. |
27 | Die vrees van die HERE is ’n fontein van die lewe, om van die strikke van die dood af te wyk. |
28 | In die menigte van die volk lê die heerlikheid van die koning, maar in die gebrek aan mense die ondergang van die vors. |
29 | Die lankmoedige is groot van verstand, maar die kortgebondene behaal sotheid. |
30 | ’n Rustige hart is die lewe vir die vlees, maar hartstog ’n verrotting vir die gebeente. |
31 | Wie die geringe verdruk, versmaad sy Maker, maar hy wat hom oor die behoeftige ontferm, eer Hom. |
32 | In sy ongeluk word die goddelose omgestoot, maar die regverdige vind ’n toevlug by sy dood. |
33 | Wysheid rus in die hart van die verstandige, word selfs rugbaar te midde van die dwase. |
34 | Geregtigheid verhoog ’n volk, maar die sonde is ’n skandvlek vir die nasies. |
35 | Die welbehae van die koning is vir ’n verstandige dienaar, maar een wat skande maak, is ’n voorwerp van sy grimmigheid. |