| 1 | TOE het Élifas, die Temaniet, geantwoord en gesê: |
| 2 | Kan ’n man aan God ’n diens bewys? Nee, aan homself bewys die verstandige ’n diens. |
| 3 | Het die Almagtige daar belang by dat jy regverdig is? Of is dit voordeel vir Hom dat jy onberispelik wandel? |
| 4 | Is dit oor jou Godsvrees dat Hy jou bestraf, dat Hy met jou na die gereg gaan? |
| 5 | Is jou boosheid nie groot en jou ongeregtighede nie sonder einde nie? |
| 6 | WANT jy het pand geneem van jou broers sonder noodsaak, en die klere van die naaktes het jy uitgetrek. |
| 7 | Aan die vermoeide het jy geen water gegee om te drink nie, en aan die hongerige het jy die brood onthou. |
| 8 | Maar aan die man van geweld — aan hom behoort die land; en die aansienlike — hy moet daarin woon! |
| 9 | Weduwees het jy met leë hande weggestuur, en die arms van die wese is verbrysel. |
| 10 | Daarom is daar vangnette rondom jou en maak die vrees jou skielik skrik. |
| 11 | Of sien jy die duisternis nie en die oorvloed van waters wat jou bedek? |
| 12 | IS God nie hemelhoog nie? En aanskou hoe hoog die hoogste sterre staan. |
| 13 | Maar jy sê: Wat weet God? Kan Hy deur donkerheid heen strafgerig hou? |
| 14 | Wolke is ’n bedekking vir Hom, sodat Hy nie sien nie; en oor die hemelgewelf wandel Hy. |
| 15 | Wil jy die pad van die ou tyd hou, wat die kwaaddoeners bewandel het, |
| 16 | wat gegryp is voor die tyd, wie se grondslag uitgegiet is soos ’n stroom, |
| 17 | wat tot God gesê het: Bly ver van ons af! en: Wat kan die Almagtige ons aandoen? |
| 18 | En tog het Hy hulle huise gevul met wat goed is. (Maar die gesindheid van die goddelose is ver van my!) |
| 19 | Die regverdiges sien dit en is bly, en die onskuldige spot met hulle en sê: |
| 20 | Waarlik, ons teëstander is verdelg; en wat hulle laat oorbly het, het die vuur verteer. |
| 21 | SLUIT tog vriendskap met Hom, sodat jy vrede kan hê; daardeur sal goeie dinge oor jou kom. |
| 22 | Neem tog uit sy mond onderrig aan, en lê sy woorde weg in jou hart. |
| 23 | As jy tot die Almagtige terugkeer, sal jy gebou word; as jy die onreg verwyder uit jou tent. |
| 24 | En gooi die gouderts in die stof en tussen die rotse van die spruite die goud van Ofir. |
| 25 | Dan sal die Almagtige jou gouderts wees en stawe silwer vir jou. |
| 26 | Want dan sal jy in die Almagtige jou verlustig en jou aangesig tot God ophef. |
| 27 | Jy sal tot Hom bid, en Hy sal jou verhoor; en jy sal jou geloftes betaal. |
| 28 | Besluit jy iets, dan kom dit tot stand; en oor jou weë skyn ’n lig. |
| 29 | As dié afdraand loop, dan sê jy: Boontoe! En hom wat neerslagtig is, verlos Hy. |
| 30 | Hy red selfs hom wat nie onskuldig is nie: ja, hy word gered deur die reinheid van jou hande. |
