| 1 | WANT vir die silwer is daar ’n plek waar dit uitkom, en ’n plek vir die goud wat hulle uitwas. |
| 2 | Yster word uit die grond gehaal, en koper word uit klip gegiet. |
| 3 | ’n Einde maak die mens aan die duisternis, en tot die uiterste grens deursoek hy die klip van donkerheid en doodskaduwee. |
| 4 | Hy breek ’n mynskag, wég van hom wat bo woon; hulle wat vergeet is deur die voet daarbo, hulle hang ver van mense af, hulle swaai heen en weer. |
| 5 | Die aarde — daar kom brood uit voort, maar daaronder word dit omgewoel soos deur vuur. |
| 6 | Die klippe daarvan is die plek van saffiere, en dit bevat stoffies van goud. |
| 7 | ’n Pad wat die roofvoël nie ken nie, en die oog van die valk het dit nie gespeur nie; |
| 8 | waar die trotse roofdiere nie op trap nie, waar die leeu nie oor stap nie. |
| 9 | Hy slaan sy hand aan die klipharde rots, hy woel die berge van die wortel af om. |
| 10 | In die rotse breek hy gange uit, en sy oog sien allerhande kosbare dinge. |
| 11 | Hy stop waterare toe, dat hulle nie drup nie; en wat verborge was, bring hy aan die lig. |
| 12 | MAAR die wysheid — waar word dit gevind? En waar is die plek van verstand? |
| 13 | Die mens ken nie die waarde daarvan nie, en dit word in die land van die lewende nie gevind nie. |
| 14 | Die wêreldvloed sê: In my is dit nie; en die see sê: By my is dit nie. |
| 15 | Fyn goud kan daarvoor nie gegee word nie, en geen silwer as koopprys daarvan afgeweeg word nie. |
| 16 | Die goud van Ofir weeg daar nie teen op nie, ook nie die kosbare onikssteen en saffier nie. |
| 17 | Goud en glas kan daarmee nie vergelyk word nie, en vir goue voorwerpe ruil ’n mens dit nie. |
| 18 | Korale en kristal kan nie genoem word nie, en die besit van wysheid is meer werd as korale. |
| 19 | Die topaas van Kus kan daarmee nie vergelyk word nie, suiwer goud word daarteen nie opgeweeg nie. |
| 20 | DIE wysheid dan — waar kom dit vandaan? En waar is die plek van die verstand? |
| 21 | Ja, dit is verborge vir die oë van alles wat leef, en weggesteek vir die voëls van die hemel. |
| 22 | Die plek van vertering en die dood sê: Met ons ore het ons die gerug daarvan gehoor. |
| 23 | God weet die weg daarheen, en Hy ken die woonplek daarvan. |
| 24 | Want Hý sien tot by die eindes van die aarde; alles wat onder die hemel is, aanskou Hy. |
| 25 | Toe Hy vir die wind die gewig bepaal en die waters met die maat afgemeet het, |
| 26 | toe Hy vir die reën ’n wet gestel het en ’n weg vir die onweerstraal, |
| 27 | toe het Hy die wysheid gesien en dit verkondig; Hy het dit opgestel en dit ook deurvors. |
| 28 | Maar aan die mens het Hy gesê: Kyk, die vrees van die HERE is wysheid; en om van die kwaad af te wyk, is verstand. |
