| 1 | VIR die musiekleier. Van die kinders van Korag. ’n Onderwysing. |
| 2 | O God, met ons ore het ons dit gehoor, ons vaders het ons dit vertel: ’n werk het U gedoen in hulle dae, in die dae van die voortyd. |
| 3 | U self het met u hand nasies verdrywe, maar húlle geplant; U het volke kwaad aangedoen, hulle daarenteen laat uitspruit. |
| 4 | Want hulle het die land nie deur hul swaard in besit geneem nie, en hul arm het hulle nie die oorwinning gegee nie, maar u regterhand en u arm en die lig van u aangesig, omdat U ’n welbehae in hulle gehad het. |
| 5 | U self is my Koning, o God! Gebied die oorwinninge van Jakob. |
| 6 | Deur U sal ons ons teëstanders omstoot; in u Naam sal ons hulle vertrap wat teen ons opstaan. |
| 7 | Want ek vertrou nie op my boog nie, en my swaard sal my die oorwinning nie gee nie; |
| 8 | maar U het ons verlos van ons teëstanders en ons haters beskaamd gemaak. |
| 9 | In God roem ons die hele dag, en u Naam sal ons loof tot in ewigheid. Sela. |
| 10 | En tog het U ons verstoot en tot skande gemaak, en U trek nie saam met ons leërs uit nie. |
| 11 | U laat ons agteruitwyk vir die teëstander, en ons haters plunder na hartelus. |
| 12 | U gee ons oor soos slagvee, en U het ons onder die nasies verstrooi. |
| 13 | U verkoop u volk vir niks en het nie baie verdien deur hulle koopprys nie. |
| 14 | U maak ons ’n smaad vir ons bure, ’n spot en beskimping vir die wat rondom ons is. |
| 15 | U maak ons ’n spreekwoord onder die nasies, ’n hoofskudding onder die volke. |
| 16 | My skande is die hele dag voor my, en die skaamte van my aangesig oordek my; |
| 17 | weens die stem van die smader en lasteraar, weens die blik van die vyand en wraakgierige. |
| 18 | Dit alles het oor ons gekom, en tog het ons U nie vergeet en nie bedrieglik gehandel teen u verbond nie. |
| 19 | Ons hart het nie agteruitgewyk nie, en ons gange het van u pad nie afgebuig nie, |
| 20 | alhoewel U ons verbrysel het in ’n plek van jakkalse en ons met ’n doodskaduwee oordek. |
| 21 | As ons die Naam van onse God vergeet het en ons hande uitgebrei het na ’n vreemde god — |
| 22 | sou God dit nie naspeur nie? Want Hy ken die geheime van die hart. |
| 23 | Maar om U ontwil word ons die hele dag gedood; ons word gereken as slagskape. |
| 24 | Ontwaak! Waarom slaap U, Here? Word tog wakker! Verstoot nie vir ewig nie! |
| 25 | Waarom verberg U u aangesig, vergeet U ons ellende en ons verdrukking? |
| 26 | Want ons siel is in die stof neergebuig; ons buik kleef aan die aarde. |
| 27 | Staan op tot ons hulp en verlos ons om u goedertierenheid ontwil! |
