| 1 | AG, was u maar vir my soos ’n broer wat aan die borste van my moeder drink! As ek u daar buite vind, ek sou u kus; en tog sou hulle my nie verag nie. |
| 2 | Ek sou u lei, ek sou u bring in die huis van my moeder; sy sou my leer; ek sou u laat drink van die gekruide wyn, van my granaatmos. |
| 3 | Laat sy linkerarm onder my hoof wees en sy regterarm my omhels. |
| 4 | Ek besweer julle, dogters van Jerusalem: Waarom wil julle wakker maak en waarom wil julle opwek die liefde voordat dit die liefde behaag? |
| 5 | Wie is dit wat daar opkom uit die woestyn, wat leun op haar beminde? Onder die appelboom het ek u opgewek. Daar was u moeder in barensweë oor u, daar was sy in barensweë wat u voortgebring het. |
| 6 | Dra my soos ’n seëlring op u hart, soos ’n seëlring op u arm; want liefde is sterk soos die dood, die liefdes-ywer is hard soos die doderyk, sy gloed is ’n gloed van vuur, ’n vlam van die HERE. |
| 7 | Groot waters kan die liefde nie uitblus en riviere dit nie oorstroom nie; al gee ’n man ook al die goed van sy huis vir die liefde, hulle sou hom diep verag. |
| 8 | Ons het ’n klein sustertjie wat nog nie borste het nie; wat moet ons met ons suster maak dié dag as sy gevra word? |
| 9 | As sy ’n muur is, sal ons ’n silwerrand daarop bou, en as sy ’n deur is, sal ons dit met ’n sederplank toeslaan. |
| 10 | Ek is ’n muur, en my borste soos torings: toe het ek in sy oë geword soos een wat vrede vind. |
| 11 | Salomo het ’n wingerd in Baäl-Hamon gehad; hy het die wingerd aan die oppassers oorgegee; elkeen moes vir sy vrugte duisend sikkels silwer inbring. |
| 12 | My wingerd, myne, is hier voor my, die duisend sikkels is vir u, Salomo, en tweehonderd vir die wat sy vrugte bewaak. |
| 13 | U wat in die tuine woon — vriende luister na u stem; laat my dit hoor. |
| 14 | Vlug, my beminde, en maak soos die gemsbok of die jong takbok op die balsemberge. |
