| 1 | HOE mooi is u skrede in die skoene, o edele dogter! Die golwende lyne van u heupe is soos halssierade, ’n werk van kunstenaarshande. |
| 2 | U nawel is ’n ronde kom — laat die gemengde wyn nie ontbreek nie. U liggaam is ’n hoop koring, omring deur lelies. |
| 3 | U twee borste is soos twee lammers, tweelinge van ’n gemsbok. |
| 4 | U hals is soos ’n ivoortoring, u oë vywers in Hesbon by die poort Bat-Rabbim; u neus soos die toring van die Líbanon wat na Damaskus toe uitkyk. |
| 5 | U hoof op u is soos die Karmel, en die golwende hare van u hoof soos purper — ’n koning gevang in haarlokke! |
| 6 | Hoe mooi en hoe lieflik is u, o liefde, onder al die genietinge! |
| 7 | U hoë gestalte daar lyk soos ’n dadelpalm, en u borste soos vrugtetrosse. |
| 8 | Ek het gedink: Laat ek op die dadelpalm klim, laat ek sy trosse gryp; en laat u borste tog wees soos trosse van die wingerdstok, en die geur van u asem soos dié van appels, |
| 9 | en u verhemelte soos die beste wyn wat vir my beminde saggies na binne gly, en oor die lippe vloei van die wat inslaap. |
| 10 | Ek is my beminde s’n, en sy begeerte is na my. |
| 11 | Kom, my beminde, laat ons uitgaan in die veld, laat ons in die dorpe vernag. |
| 12 | Laat ons vroeg na die wingerde gaan, laat ons sien of die wingerdstok uitloop, die druiwebloeisel oopgaan, die granate blom. Daar sal ek u my liefde gee. |
| 13 | Die liefdesappels gee geur, en by ons deure is allerhande kostelike vrugte, vars en oud; o my beminde, dit het ek vir u weggebêre. |
