1 | Het Hooglied, hetwelk van Salomo is. |
2 | Hij kusse mij met de kussen Zijns monds; want Uw uitnemende liefde is beter dan wijn. |
3 | Uw olien zijn goed tot reuk, Uw naam is een olie, die uitgestort wordt; daarom hebben U de maagden lief. |
4 | Trek mij, wij zullen U nalopen! De Koning heeft mij gebracht in Zijn binnenkameren; wij zullen ons verheugen en in U verblijden; wij zullen Uw uitnemende liefde vermelden, meer dan den wijn; de oprechten hebben U lief. |
5 | Ik ben zwart, doch liefelijk (gij dochteren van Jeruzalem!), gelijk de tenten van Kedar, gelijk de gordijnen van Salomo. |
6 | Ziet mij niet aan, dat ik zwartachtig ben, omdat mij de zon heeft beschenen; de kinderen mijner moeder waren tegen mij ontstoken, zij hebben mij gezet tot een hoederin der wijngaarden. Mijn wijngaard, dien ik heb, heb ik niet gehoed. |
7 | Zeg mij aan, Gij, Dien mijn ziel liefheeft, waar Gij weidt, waar Gij de kudde legert in den middag; want waarom zou ik zijn als een, die zich bedekt bij de kudden Uwer metgezellen? |
8 | Indien gij het niet weet, o gij schoonste onder de vrouwen! zo ga uit op de voetstappen der schapen, en weid uw geiten bij de woningen der herderen. |
9 | Mijn vriendin! Ik vergelijk u bij de paarden aan de wagens van Farao. |
10 | Uw wangen zijn liefelijk in de spangen, uw hals in de parelsnoeren. |
11 | Wij zullen u gouden spangen maken, met zilveren stipjes. |
12 | Terwijl de Koning aan Zijn ronde tafel is, geeft mijn nardus zijn reuk. |
13 | Mijn Liefste is mij een bundeltje mirre, dat tussen mijn borsten vernacht. |
14 | Mijn Liefste is mij een tros van Cyprus, in de wijngaarden van En-gedi. |
15 | Zie, gij zijt schoon, Mijn vriendin! Zie, gij zijt schoon; uw ogen zijn duiven ogen. |
16 | Zie, gij zijt schoon, mijn Liefste, ja, liefelijk; ook groent onze bedstede. |
17 | De balken onzer huizen zijn cederen, onze galerijen zijn cypressen. |