| 1 | Hoe schoon zijn uw gangen in de schoenen, gij prinsendochter! de omdraaiingen uwer heupen zijn als kostelijke ketens, zijnde het werk van de handen eens kunstenaars. |
| 2 | Uw navel is als een ronde beker, dien geen drank ontbreekt; uw buik is als een hoop tarwe, rondom bezet met lelien. |
| 3 | Uw twee borsten zijn als twee welpen, tweelingen van een ree. |
| 4 | Uw hals is als een elpenbenen toren, uw ogen zijn als de vijvers te Hesbon, bij de poort van Bath-rabbim; uw neus is als de toren van Libanon, die tegen Damaskus ziet. |
| 5 | Uw hoofd op u is als Karmel, en de haarband uws hoofds als purper; de koning is als gebonden op de galerijen. |
| 6 | Hoe schoon zijt gij, en hoe liefelijk zijt gij, o liefde, in wellusten! |
| 7 | Deze uw lengte is te vergelijken bij een palmboom, en uw borsten bij druif trossen. |
| 8 | Ik zeide: Ik zal op den palmboom klimmen, ik zal zijn takken grijpen; zo zullen dan uw borsten zijn als druif trossen aan den wijnstok, en de reuk van uw neus als appelen. |
| 9 | En uw gehemelte als goede wijn, die recht tot mijn Beminde gaat, doende de lippen der slapenden spreken. |
| 10 | Ik ben mijns Liefsten, en Zijn genegenheid is tot mij. |
| 11 | Kom, mijn Liefste! laat ons uitgaan in het veld, laat ons vernachten op de dorpen. |
| 12 | Laat ons vroeg ons opmaken naar de wijnbergen, laat ons zien, of de wijnstok bloeit, de jonge druifjes zich opendoen, de granaatappelbomen uitbotten; daar zal ik U mijn uitnemende liefde geven. |
| 13 | De dudaim geven reuk, en aan onze deuren zijn allerlei edele vruchten, nieuwe en oude; o mijn Liefste! die heb ik voor U weggelegd. |
