| 1 | DIE Wysheid het haar huis gebou, haar sewe pilare uitgekap, |
| 2 | haar slagvee geslag, haar wyn gemeng, ook haar tafel gedek. |
| 3 | Sy het haar diensmeisies uitgestuur, sy nooi uit op die hange van die stadshoogtes: |
| 4 | Wie eenvoudig is, laat hy inkom hierheen, wie verstandeloos is, vir hom sê sy: |
| 5 | Kom, eet julle van my brood, en drink van die wyn wat ek gemeng het; |
| 6 | laat staan die eenvoudigheid, dan sal julle lewe, en betree die weg van verstand. |
| 7 | Hy wat ’n spotter teregwys, behaal vir homself skande, en hy wat ’n goddelose bestraf, vir homself ’n skandvlek. |
| 8 | Bestraf ’n spotter nie, anders haat hy jou; bestraf ’n wyse, en hy sal jou liefhê. |
| 9 | Deel mee aan die wyse, en hy sal nog wyser word, leer die regverdige, en hy sal insig vermeerder. |
| 10 | Die beginsel van die wysheid is die vrees van die HERE, en kennis van die Heilige is verstand. |
| 11 | Want deur my word jou dae meer en word jare van lewe vir jou toegevoeg. |
| 12 | As jy wys is, is jy wys tot jou voordeel, en is jy ’n spotter, dan moet jy dit alleen dra. |
| 13 | Vrou Dwaasheid is onrustig, pure eenvoudigheid en heeltemal onkundig; |
| 14 | en sy sit by die deur van haar huis, op ’n stoel op die hoogtes van die stad, |
| 15 | om te nooi die wat op die weg verbygaan, die wat op hulle paaie reguit wandel: |
| 16 | Wie eenvoudig is, laat hy inkom hierheen! En die verstandelose, aan hom sê sy: |
| 17 | Gesteelde waters is soet, en brood in die geheim geëet, is lekker. |
| 18 | Maar hy weet nie dat dáár skimme is, dat haar genooides in die dieptes van die doderyk is nie. |
