| 1 | Ik heb een verbond gemaakt met mijn ogen; hoe zou ik dan acht gegeven hebben op een maagd? |
| 2 | Want wat is het deel Gods van boven, of de erve des Almachtigen uit de hoogten? |
| 3 | Is niet het verderf voor den verkeerde, ja, wat vreemds voor de werkers der ongerechtigheid? |
| 4 | Ziet Hij niet mijn wegen, en telt Hij niet al mijn treden? |
| 5 | Zo ik met ijdelheid omgegaan heb, en mijn voet gesneld heeft tot bedriegerij; |
| 6 | Hij wege mij op, in een rechte weegschaal, en God zal mijn oprechtigheid weten. |
| 7 | Zo mijn gang uit den weg geweken is, en mijn hart mijn ogen nagevolgd is, en aan mijn handen iets aankleeft; |
| 8 | Zo moet ik zaaien, maar een ander eten, en mijn spruiten moeten uitgeworteld worden! |
| 9 | Zo mijn hart verlokt is geweest tot een vrouw, of ik aan mijns naasten deur geloerd heb; |
| 10 | Zo moet mijn huisvrouw met een ander malen, en anderen zich over haar krommen! |
| 11 | Want dat is een schandelijke daad, en het is een misdaad bij de rechters. |
| 12 | Want dat is een vuur, hetwelk tot de verderving toe verteert, en al mijn inkomen uitgeworteld zou hebben. |
| 13 | Zo ik versmaad heb het recht mijns knechts, of mijner dienstmaagd, als zij geschil hadden met mij; |
| 14 | (Want wat zou ik doen, als God opstond? En als Hij bezoeking deed, wat zou ik Hem antwoorden? |
| 15 | Heeft Hij niet, Die mij in den buik maakte, hem ook gemaakt en Een ons in de baarmoeder bereid?) |
| 16 | Zo ik den armen hun begeerte onthouden heb, of de ogen der weduwe laten versmachten; |
| 17 | En mijn bete alleen gegeten heb, zodat de wees daarvan niet gegeten heeft; |
| 18 | (Want van mijn jonkheid af is hij bij mij opgetogen, als bij een vader, en van mijner moeders buik af heb ik haar geleid;) |
| 19 | Zo ik iemand heb zien omkomen, omdat hij zonder kleding was, en dat de nooddruftige geen deksel had; |
| 20 | Zo zijn lenden mij niet gezegend hebben, toen hij van de vellen mijner lammeren verwarmd werd; |
| 21 | Zo ik mijn hand tegen den wees bewogen heb, omdat ik in de poort mijn hulp zag; |
| 22 | Mijn schouder valle van het schouderbeen, en mijn arm breke van zijn pijp af! |
| 23 | Want het verderf Gods was bij mij een schrik, en ik vermocht niet vanwege Zijn hoogheid. |
| 24 | Zo ik het goud tot mijn hoop gezet heb, of tot het fijn goud gezegd heb: Gij zijt mijn vertrouwen; |
| 25 | Zo ik blijde ben geweest, omdat mijn vermogen groot was, en omdat mijn hand geweldig veel verkregen had; |
| 26 | Zo ik het licht aangezien heb, wanneer het scheen, of de maan heerlijk voortgaande; |
| 27 | En mijn hart verlokt is geweest in het verborgen, dat mijn hand mijn mond gekust heeft; |
| 28 | Dat ware ook een misdaad bij den rechter; want ik zou den God van boven verzaakt hebben. |
| 29 | Zo ik verblijd ben geweest in de verdrukking mijns haters, en mij opgewekt heb, als het kwaad hem vond; |
| 30 | (Ook heb ik mijn gehemelte niet toegelaten te zondigen, mits door een vloek zijn ziel te begeren). |
| 31 | Zo de lieden mijner tent niet hebben gezegd: Och, of wij van zijn vlees hadden, wij zouden niet verzadigd worden; |
| 32 | De vreemdeling overnachtte niet op de straat; mijn deuren opende ik naar den weg; |
| 33 | Zo ik, gelijk Adam, mijn overtredingen bedekt heb, door eigenliefde mijn misdaad verbergende! |
| 34 | Zeker, ik kon wel een grote menigte geweldiglijk onderdrukt hebben; maar de verachtste der huisgezinnen zou mij afgeschrikt hebben; zodat ik gewezen zou hebben, en ter deure niet uitgegaan zijn. |
| 35 | Och, of ik een hadde, die mij hoorde! Zie, mijn oogmerk is, dat de Almachtige mij antwoorde, en dat mijn tegenpartij een boek schrijve. |
| 36 | Zou ik het niet op mijn schouder dragen? Ik zou het op mij binden als een kroon. |
| 37 | Het getal mijner treden zou ik hem aanwijzen; als een vorst zou ik tot hem naderen. |
| 38 | Zo mijn land tegen mij roept, en zijn voren te zamen wenen; |
| 39 | Zo ik zijn vermogen gegeten heb zonder geld, en de ziel zijner akkerlieden heb doen hijgen; |
| 40 | Dat voor tarwe distelen voortkomen, en voor gerst stinkkruid! De woorden van Job hebben een einde. |
