| 1 | EN die lewensdae van Sara was honderd-sewen-en-twintig jaar. Dit was die lewensjare van Sara. |
| 2 | En Sara het gesterwe in Kirjat-Arba, dit is Hebron, in die land Kanaän; en Abraham het gekom om oor Sara te rouklaag en haar te beween. |
| 3 | Daarna het Abraham opgestaan, van sy dode af weg, en met die seuns van Het gespreek en gesê: |
| 4 | Ek is ’n vreemdeling en bywoner onder julle. Gee my ’n graf as besitting by julle, dat ek my dode van my af weg kan begrawe. |
| 5 | Toe antwoord die seuns van Het vir Abraham en sê aan hom: |
| 6 | Luister na ons, my heer! U is ’n vors van God onder ons. Begraaf u dode in die beste graf wat ons het; niemand van ons sal u sy graf weier om u dode te begrawe nie. |
| 7 | Toe staan Abraham op en buig hom voor die volk van die land, voor die seuns van Het; |
| 8 | en hy het met hulle gespreek en gesê: As julle dit goedvind dat ek my dode van my af weg begrawe, luister dan na my en doen vir my ’n goeie woord by Efron, die seun van Sohar, |
| 9 | dat hy aan my gee die spelonk van Magpéla wat aan hom behoort, wat aan die end van sy stuk grond lê; laat hy dit vir die volle som aan my gee, dat ek ’n graf onder julle mag besit. |
| 10 | En Efron het tussen die seuns van Het gesit. Toe antwoord Efron, die Hetiet, vir Abraham voor die ore van die seuns van Het, van almal wat in die poort van sy stad ingegaan het: |
| 11 | Nee, my heer, luister na my. Die stuk grond gee ek aan u; ook die spelonk wat daarin is, dit gee ek aan u; voor die oë van die seuns van my volk gee ek dit aan u; begraaf u dode. |
| 12 | Daarop het Abraham hom voor die volk van die land neergebuig |
| 13 | en met Efron gespreek voor die ore van die volk van die land: Ja, as dit u is, ag, luister na my! Ek gee die geld vir die stuk grond; neem dit van my aan, dat ek my dode daar kan begrawe. |
| 14 | En Efron het Abraham geantwoord en aan hom gesê: |
| 15 | My heer, luister na my. ’n Stuk land van vierhonderd sikkels silwer — wat is dit tussen my en u? Begraaf maar u dode. |
| 16 | Toe luister Abraham na Efron, en Abraham het aan Efron die geld afgeweeg waarvan hy gespreek het voor die ore van die seuns van Het — vierhonderd sikkels silwer gangbaar by die koopman. |
| 17 | So het dan die stuk grond van Efron wat in Magpéla teenoor Mamre lê, die stuk grond en die spelonk wat daarin is, en al die bome op die stuk grond wat op die ganse gebied daarvan rondom staan, |
| 18 | die eiendom van Abraham geword voor die oë van die seuns van Het, voor almal wat in die poort van sy stad ingegaan het. |
| 19 | Daarna het Abraham toe sy vrou Sara begrawe in die spelonk van die stuk grond van Magpéla, oostelik van Mamre, dit is Hebron, in die land Kanaän. |
| 20 | So is dan die stuk grond en die spelonk wat daarin was, deur die seuns van Het aan Abraham afgestaan om dit as graf in eiendom te besit. |
