| 1 | EN Jona het tot die HERE sy God gebid uit die ingewande van die vis |
| 2 | en gesê: Uit my benoudheid het ek die HERE aangeroep, en Hy het my verhoor; uit die binneste van die doderyk het ek geroep om hulp — U het my stem gehoor. |
| 3 | U tog het my in die diepte gewerp, in die hart van die see, sodat ’n stroom my omring het; al u bare en u golwe het oor my heengegaan. |
| 4 | Toe het ek gesê: Ek is weggestoot, weg van u oë; tog sal ek weer u heilige tempel aanskou. |
| 5 | Waters het my omring tot aan die siel toe, die vloed was rondom my; seegras was om my hoof gedraai. |
| 6 | Ek het afgedaal tot by die grondslae van die berge, die grendels van die aarde het my vir altyd ingesluit; maar U het my lewe uit die kuil opgetrek, HERE my God! |
| 7 | Toe my siel in my versmag het, het ek aan die HERE gedink; en my gebed het tot by U gekom in u heilige tempel. |
| 8 | Die wat nietige afgode vereer, verlaat die Een wat vir hulle goedertieren is. |
| 9 | Ek daarenteen sal aan U offer met ’n stem van lof; wat ek beloof het, sal ek betaal. Die heil behoort aan die HERE. |
| 10 | Daarop het die HERE die vis beveel om Jona op die droë grond uit te spuug. |
