| 1 | MAAR Job het geantwoord en gesê: |
| 2 | Nog altyd geld my geklaag as wederstrewigheid; my hand lê swaar op my gesug. |
| 3 | Ag, as ek maar geweet het waar ek Hom kon vind, maar kon kom tot by sy woning! |
| 4 | Dan sou ek die regsaak voor sy aangesig uiteensit en my mond met bewyse vul; |
| 5 | ek sou verneem die woorde wat Hy my sou antwoord, en verstaan wat Hy aan my sou sê. |
| 6 | Sou Hy met oormag teen my stry? Nee, maar Hý sou ag op my gee. |
| 7 | Dan sou daar ’n opregte met Hom staan en pleit, en ek sou vir ewig van my regter vrykom. |
| 8 | KYK, ek gaan na die ooste, en Hy is nie daar nie; en na die weste, maar ek bemerk Hom nie. |
| 9 | As Hy in die noorde werk, aanskou ek Hom nie; buig Hy af na die suide, dan sien ek Hom nie. |
| 10 | Want Hy weet hoe my wandel is; as Hy my toets, sal ek soos goud te voorskyn kom. |
| 11 | Aan sy voetstap het my voet vasgehou; sy weg het ek bewaar sonder om uit te draai. |
| 12 | Van die gebod van sy lippe het ek nie afgewyk nie; die woorde van sy mond het ek bewaar meer as my eie wet. |
| 13 | MAAR Hy bly onveranderlik Een — wie sal Hom dan teëhou? En wat sy siel begeer, dit doen Hy. |
| 14 | Want Hy sal volbring wat oor my besluit is, en baie sulke dinge is daar by Hom. |
| 15 | Daarom is ek verskrik voor sy aangesig; as ek daarop ag gee, vrees ek vir Hom. |
| 16 | En God het my hart week gemaak, en die Almagtige het my verskrik. |
| 17 | Want ek vergaan nie vanweë die duisternis of vanweë my eie aangesig wat deur donkerheid oordek is nie. |
