| 1 | VIR die musiekleier; op die wysie van: „Lelies.” ’n Psalm van Dawid. |
| 2 | Verlos my, o God, want die waters het tot by die siel gekom. |
| 3 | Ek sink in grondelose modder waar geen staanplek is nie; ek het in waterdieptes gekom, en die stroom loop oor my. |
| 4 | Ek is moeg van my geroep, my keel brand, my oë versmag terwyl ek wag op my God. |
| 5 | Die wat my sonder oorsaak haat, is meer as die hare van my hoof; die wat klaar staan om my te vernietig, wat sonder grond my vyande is, is magtig; wat ek nie geroof het nie, moet ek dan teruggee. |
| 6 | O God, Ú weet van my dwaasheid, en my skuldige dade is vir U nie verborge nie. |
| 7 | Laat die wat u verwag, deur my nie beskaamd staan nie, o Here, HERE van die leërskare! Laat die wat U soek, deur my nie in die skande kom nie, o God van Israel! |
| 8 | Want om U ontwil dra ek smaad, bedek skande my aangesig. |
| 9 | Vreemd het ek vir my broers geword en ’n onbekende vir die seuns van my moeder. |
| 10 | Want die ywer vir u huis het my verteer, en die smaadhede van die wat U smaad, het op my geval. |
| 11 | Wat my aangaan, my siel het geween met vas; maar dit het smaadhede vir my geword. |
| 12 | Ek het ook ’n rougewaad my kleding gemaak en vir hulle ’n spreekwoord geword. |
| 13 | Die wat in die poort sit, praat van my — ook die spotlied van die wat sterk drank drink. |
| 14 | Maar ek — my gebed is tot U, o HERE: in die tyd van genade, o God, verhoor my deur die grootheid van u goedertierenheid, deur die trou van u heil! |
| 15 | Red my uit die modder en laat my nie sink nie; laat my gered word van my haters en uit waterdieptes. |
| 16 | Laat die waterstroom nie oor my loop en die diepte my nie verslind nie, en laat die put sy mond bo my nie toesluit nie! |
| 17 | Verhoor my, o HERE, want u goedertierenheid is goed; wend U tot my na die grootheid van u barmhartighede. |
| 18 | En verberg u aangesig nie vir u kneg nie; want ek is benoud. Verhoor my dan gou! |
| 19 | Kom nader na my siel, verlos dit; bevry my om my vyande ontwil. |
| 20 | Ú ken my smaad en my beskaming en my skande; al my teëstanders is voor U. |
| 21 | Die smaad breek my hart, en ek is verswak; ja, ek het gewag op medelyde, maar verniet; en op vertroosters, maar het hulle nie gevind nie. |
| 22 | En hulle het aan my gal gegee as my spys, en vir my dors het hulle my asyn laat drink. |
| 23 | Laat hul tafel voor hulle ’n vangnet wees en vir hulle wat sorgeloos is, ’n strik. |
| 24 | Laat hulle oë duister word, sodat hulle nie sien nie; en maak dat hulle heupe altyddeur wankel. |
| 25 | Stort oor hulle u grimmigheid uit, en laat u toorngloed hulle inhaal. |
| 26 | Laat hulle laer woes word, laat in hulle tente geen bewoner wees nie. |
| 27 | Want hulle vervolg hom wat deur U swaar getref is, en vertel van die smart van u gewondes. |
| 28 | Voeg skuld by hulle skuld, en laat hulle nie in u geregtigheid kom nie. |
| 29 | Laat hulle uitgedelg word uit die boek van die lewe en nie saam met die regverdiges opgeskrywe word nie. |
| 30 | Maar ek is ellendig en in pyn: laat u hulp, o God, my beskerm! |
| 31 | Ek wil die Naam van God prys met ’n lied en Hom groot maak met danksegging; |
| 32 | en dit sal die HERE welgevalliger wees as beeste, as stiere wat horings en gesplitste kloue het. |
| 33 | As die ootmoediges dit sien, sal hulle bly wees; julle wat na God soek, laat julle hart lewe! |
| 34 | Want die HERE luister na die behoeftiges en verag sy gevangenes nie. |
| 35 | Laat hemel en aarde Hom prys, die see en alles wat daarin roer. |
| 36 | Want God sal Sion verlos en die stede van Juda bou; en daar sal hulle woon en dit besit. |
| 37 | En die nageslag van sy knegte sal dit beërwe, en die liefhebbers van sy Naam sal daarin woon. |
