| 1 | ’n LIED. ’n Psalm van die kinders van Korag. Vir die musiekleier; op die wysie van: „Máhalat leannot.” ’n Onderwysing van Heman, die Esrahiet. |
| 2 | HERE, God van my heil, bedags roep ek, in die nag is dit voor U. |
| 3 | Laat my gebed voor u aangesig kom, neig u oor tot my smeking. |
| 4 | Want my siel is sat van teëspoede, en my lewe raak aan die doderyk. |
| 5 | Ek word gereken by die wat in die kuil neerdaal; ek het geword soos ’n man sonder krag, |
| 6 | vrygelaat onder die dooies, soos die wat verslaan is, wat in die graf lê, aan wie U nie meer dink nie, en wat afgesny is van u hand. |
| 7 | U het my gesit in die kuil diep daaronder, in duisternisse, in dieptes. |
| 8 | U grimmigheid rus op my, en U druk my neer met al u golwe. Sela. |
| 9 | U het my bekendes ver van my verwyder, my iets afskuweliks gemaak vir hulle; ek is ingesluit en kan nie uitkom nie. |
| 10 | My oog vergaan van ellende. HERE, ek roep U aan die hele dag deur, ek brei my hande na U uit. |
| 11 | Kan U aan die dooies ’n wonder doen? Of kan skimme opstaan, kan hulle U loof? Sela. |
| 12 | Kan u goedertierenheid vertel word in die graf, u trou in die plek van vertering? |
| 13 | Kan u wondermag in die duisternis bekend word en u geregtigheid in die land van vergetelheid? |
| 14 | Maar ék, HERE, roep U aan om hulp, en in die môre kom my gebed U tegemoet. |
| 15 | HERE, waarom verstoot U my siel, verberg U u aangesig vir my? |
| 16 | Van jongs af is ek ellendig en klaar om te sterwe; ek dra u verskrikkinge, ek is radeloos. |
| 17 | U toorngloed het oor my gegaan; u verskrikkinge vernietig my; |
| 18 | die hele dag omring hulle my soos water, saam omsingel hulle my. |
| 19 | U het vriend en metgesel ver van my verwyder; my bekendes is duisternis. |
