| 1 | ’n ARME wat in sy regskapenheid wandel, is beter as ’n verkeerde van lippe en daarby ’n dwaas. |
| 2 | Selfs ywer is sonder kennis nie goed nie; en hy wat haastig is met die voete, trap mis. |
| 3 | ’n Mens se sotheid bederwe sy weg, maar sy hart is vertoorn op die HERE. |
| 4 | Goed bring baie vriende aan, maar die arme word deur sy vriend verlaat. |
| 5 | ’n Valse getuie bly nie ongestraf nie, en hy wat leuens uitstrooi, sal nie vrykom nie. |
| 6 | Baie soek die guns van die edele, en die man van geskenke het ’n hoop vriende. |
| 7 | Al die broers van die arme haat hom; hoeveel te meer hou sy vriende hulle ver van hom af! Hy jaag agter hulle aan met woorde — weg is hulle! |
| 8 | Wie verstand verkry, het sy lewe lief; hy wat insig bewaar, sal die goeie vind. |
| 9 | ’n Valse getuie bly nie ongestraf nie, en hy wat leuens uitstrooi, kom om. |
| 10 | Weelde pas nie vir ’n dwaas nie, hoeveel minder vir ’n kneg om oor vorste te heers! |
| 11 | Die verstand van ’n mens maak hom lankmoedig, en dit is vir hom ’n eer om die oortreding te vergewe. |
| 12 | Die grimmigheid van ’n koning is soos die gebrom van ’n jong leeu, maar sy welgevalle is soos dou op die plante. |
| 13 | ’n Dwase seun is ’n ramp vir sy vader, en die gekyf van ’n vrou is ’n aanhoudende gedrup. |
| 14 | Huis en goed is ’n erfenis van die vaders, maar ’n verstandige vrou is van die HERE. |
| 15 | Luiheid laat in ’n diep slaap val, en een wat traag is, moet honger ly. |
| 16 | Wie die gebod hou, bewaar sy lewe; hy wat sy weë nie ag nie, sal sterwe. |
| 17 | Wie hom ontferm oor die arme, leen aan die HERE; en Hy sal hom sy weldaad vergelde. |
| 18 | Tugtig jou seun, want daar is hoop; maar laat dit nie in jou opkom om hom dood te maak nie. |
| 19 | Hy wat groot van woede is, sal die straf dra; want as jy wil red, dan maak jy dit nog erger. |
| 20 | Luister na raad en neem tug aan, sodat jy in die vervolg wys kan wees. |
| 21 | Baie planne is in ’n man se hart, maar die raad van die HERE, dié sal bestaan. |
| 22 | Die kostelike besit van ’n mens is sy weldadigheid; en liewer ’n arme as ’n leuenagtige man. |
| 23 | Die vrees van die HERE is tot die lewe; en versadig bring ’n mens die nag deur, sonder om deur ’n onheil besoek te word. |
| 24 | Steek die luiaard sy hand in die skottel, dan bring hy dit nie eens na sy mond terug nie. |
| 25 | Slaan jy die spotter, dan word die eenvoudige bedagsaam; maar bestraf jy die verstandige, dan sal hy kennis verkry. |
| 26 | Hy wat sy vader geweld aandoen en sy moeder wegjaag, is ’n seun wat skande maak en skandelik handel. |
| 27 | Hou op, my seun, om na tug te luister, terwyl jy tog afdwaal van die woorde van kennis. |
| 28 | ’n Deugniet wat getuienis gee, spot met die reg, en die mond van die goddelose verslind onreg. |
| 29 | Vir die spotters staan strafgerigte klaar en slae vir die rug van die dwase. |
